Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: UTRACJUSZ, UTRACJUS

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1650

Formy: lp M. utracjus; B. uż. żyw. utracjusza; ~ lm M. uż. osob. utracjusowie

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiToż y w szablách y w czapkách; Proteus nie mogł bydź Odmiennieyszy/ iáko ći w Stroiu swym młokośi. Ná sługi szyią bárwy/ nádgrodźi to posag/ Aż nie tylko z posagu/ ále y z onego Staránia nic; bo ktorysz tákim błaznem będźie Żeby corkę swą dáć miał zá vtracyuszá. OpalKSat1650 139. Przepiwszy substancyją utracyjus, co mu Ociec odumarł, nie miał prócz jednego domu Na pustej roli, którą Berdechowem zowie (Skąd i dziś modę wzięli utracyjusowie); Wżdy go cieszy nadzieja, że się zaś połata, Skoro śmierć majętnego stryja sprzątnie z świata. PotMorKuk III 224.