Słownik XVII wieku

Słowniki:
T, L (XVII; XVIII bez cyt.), SWil, SW notują
SStp, SXVI, Kn, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1638

Formy: lp M. chłopokoń; C. chłopokoniowi; ~ lm D. chłopokoniów; N. chłopokońmi

Znaczenia:

mit. »członek plemienia dzikich istot, przedstawianych jako konie z głową i torsem mężczyzny w miejsce łba z szyją, mieszkających w lasach albo górach Elidy, Arkadii i Tesalii, centaur«: Chiron bowiem chłopokoń Thessalczyk [...] wychował był AEskulapiusá y Achillesá. OvOtwWPrzem 57. Herkules, máiąc pływać przez rzekę Euenum [...] Nessowi chłopokoniowi, żonę swą Deiánirę, poruczył, áby ią ná grzbiecie swoim poprzez wodę przeniosł. OvOtwWPrzem 349. Chłopokoń [...] Nessus mieszániec, połowicą ciáłá człowiek, połowicą koń. OvOtwWPrzem 351. I sam dwukształtny Chiron i z inszymi Mieszańcy chłopokońmi, których swawolnymi Muchami wesele się rwało Pirytowe, Niechaj poddadzą karki pod to jarzmo nowe. MorszAUtwKuk 136-137. Chłopokoń. Poet. Ungeheuer/ halb Mensch halb Pferd. Poët. le Centaure un monstre à moitié homme, à moitié cheval. T III 114.