Słownik XVII wieku

Słowniki:
T, L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1665-1683

Formy: bezok. bzdurzyć; ~ cz. ter. lp 3. os. bzdurzy; lm 3. os. bzdurzą

Znaczenia:

»pleść głupstwa, niedorzeczności, bredzić, mówić o rzeczach błahych, paplać, bajać; opowiadać niestworzone historie, zmyślać«: Moje zdanie jest [...] że lepiej na wojnę nie jeździć, niżeli z niej prędko zjeżdżać [...]. Kto tedy to może pojąć, niech pojmuje, słucha i uczy się, a leda czego niech nie bzdurzą. SobJListy 572. STRZELEC, KIEDY MU SZCZĘŚCIE POSŁUŻY Nie jedno, obie choć oczy zmruży, Nad podobieństwo obłów ma duży. Aleć co drugi myśliwy bzdurzy: Koronni, Litwa, Ruś i Mazurzy - Słuchać go trzeba, choć się aż kurzy. KorczFrasz 21. FADAISES [...] Dire des fadaises [...] Bzdurzyć bzdury prawić fraszki ni to ni owo gadać baiać. DanKolaDyk II, 5.