W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 02.03.2016
EGZACERBOWAĆ czas. dk
Słowniki:
SW notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1625-1626
Formy: bezok. egzacerbować; ~ cz. prze. lp m 3. os. egzacerbował; lm mos 3. os. egzacerbowali; ~ im. uprz. egzacerbowawszy; ~ nieos. cz. prze. egzacerbowano
Etymologia: <łac. exacerbare>
Znaczenia:
»rozjątrzać, rozdrażniać, gniewać«: Tak się skonczeła ona audiencija mało co albo nyc nie ubłagawszy Iuckich animuszow, a niektorych ieszcze exacerbowawszy. OssJŻyw 35v. Primum tedy wliscie WMmMPana iest, ze mi nie trzeba było Krola y Kanclerza exacerbowac inconsulto zelo. OpalKListy 432. Kto słyszy przyznać to Snadno moze że nietaką obwinionemu nalezy czynić Iustyfikacyią Nie takiemi exacerbowac Maiestat y Senat Insultami. PasPam 137v. Owi Consiliarii Placentini [doradcy usłużni] ktorzy to zawsze zle Panu Radzili Exacerbowali mu Serce do Lubomirskiego. PasPam 191. Tymi słowami bardzo j.k.m egzacerbował, że onego połajawszy dostało się tego specjału o cztery morelejm. ks. opatowi świętokrzyskiemu, jakoby ich miał wziąć od stołowego dnia wczorajszego i że dwóch z nich nie posłał królowej jm. SarPam 48. Budowałem się z tey exhorty, ktorą tu z Herburtowego Statutu czytano rekomenduiąc konfidencyą, áleć to wierzę, nie do konfidencyi głos, w ktorym WKM przeciwko wiernemu i życzliwemu sobie Senatorowi exacerbowano. DanOstSwada 24.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
EGZACERBOWANY
im. przym. bier.
Formy: odmiana złożona lp M. m egzacerbowany
Znaczenia:
»rozjątrzony, rozgniewany«: Trochę się było w Polscze uciszyło ku końcowi roku, tylko że Witemberk egzacerbowany, tym bardziej koło Krakowa w swojej nie ustawał bezbożności. JemPam 167.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: AP-Sz