Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: DYFFIDENCJA

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1666

Formy: lp D. dyffidencji; B. dyfidencją; ~ lm D. dyffidencji; B. dyfidencje; dyffidencej

Znaczenia:

»podejrzenie, niedowierzanie«: [...] vczyniony był Związek, ktoremuby sam Krol Iego Mość iáko Pan, á Hetmáni iáko Woysk przyrodzeni Wodzowie praesint, z vmorzeniem diffidenciy, suspiciy. LubJMan 98. Z okazyiey sprawy urodzonego Lubomirskiego iako y wszystkie innych Terminow Praetensey [!] diffidencey [!] y Niezgody u Marzamy. PasPam 211. I. K. M. [...] na przeszłym Seymie miłościwie daną amnistią, wszytkie niesmaki i difidencye umorzył. PisMów II 36. [...] Pánowie Litewscy [...] z drugiemi Ich Mośćiámi Bráćią będą konferowáć de medijs pacificationis tych dyffidencyi [...]. GazWarsz 1701 9VII 1 nlb. [...] bez odpoczynku in omni cura et solicitudine I. K. M. P. N. M. zostaie [...] speciali modo ratione uspokoięnia diffidencyi W. X. Lit. d [!] sudando mediatione sua Regia [...]. GazWarsz 1701 13VIII 1 nlb. Ja chcąc się pochwalić, skłamałem przed nią, że mi pensji na rok Fleming 1000 tynfów deklarował. Rozniosła to wszędzie, a osobliwie w Białej u księżny kanclerzyny, co mi i u Sapiehy kanclerza dyfidencją uczyniło. MatDiar 231.