W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 16.07.2019
KAŁAMARZ rzecz. m
Warianty fonetyczne: KAŁAMARZ, KALAMARZ, KAŁAMARSZ
Słowniki:
notują
Formy: lp M. kałamarz; N. kałamarzem
Etymologia: <łac. calamarium 'szkatułka na przybory do pisania'>
Znaczenia:
»naczynie na atrament«: [...] gdy iednak czasu co zbywało od modlitwy/ czytánia/ pisánia/ áby nie proznował/ abo kálámarze robił/ abo świece/ abo klauzury do ksiąg [...] BirkSkar 25. Inkaust/ atrament/ [...] kałamarz/ tynkturka abo dykturka. Czernidło pisarskie. Kn 252. 1 małę puilaresz w czarny skurzę, mosiodzowa spilka przy nim.1 wiekszę, starę puilaresz, w czarny skurze oprawne, 1 kałamarsz. 1 torbęczka nowa do lystuw, skurzana, y druga mnieisza. SzumInw 58.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: blady kałamarz: Káłámarz/ aliter. vt Blády káłámarz/ vide Inkaust. Kn 258.
Związki frazeologiczne: zabawić się czarnem kałamarzem »napisać donos, oszczerstwo«: Wszec się do tych czas zabawił Czarnem kałamarzęm, wy wodząc Inquizycyią. PasPam 114.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas