Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: KAŁKUS, KALKUS, KAŁKUSZ

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy:

Znaczenia:

»ług«: Páráliżem álbo Szlákiem záráżone leczy/ to źiele y z kwiećiem swym/ w wodce swey/ ná poły z káłkusem Iáśienowego popiołu záczynione/ álbo wárzone/ y ná członki vłomne przykłádáne/ álbo náparzáne. SyrZiel 133. Kałkusz/ ług mocny, ostry. Lixiuium saponariorum. SzyrDict 92. Lecz komu grzech śmiertelny ciało oszkaradzi, Prosto idzie do piekła, nie maszli nadzieje, Że go czyściec kalkusem z takich zmaz wygrzeje. PotNabKuk I 518.