Słownik XVII wieku

Słowniki:
SStp, Kn, T, L, SWil, SJP notują
SXVI (?), SW (?) nie notują

Formy: lp M. dobrodziej; dobrodzieja; D. dobrodzieja; W. dobrodzieju

Znaczenia:

1. »tytuł grzecznościowy, używany w stosunku do osób specjalnie szanowanych«: Mogę tez y ia tak piastować Honor WMM Pana Dobrodzieia iako y naystarszy Zołnierz. PasPam 160. Syn widząc że się Ociec zaląkł pobiezy tez zanim, wołaiąc Stoy Dobrodzieiu ia to syn twoy. PasPam 246. Pisano mu Tytuł Dobrodzieiu, affektem iego y Uczynnoscią zaSzczycano się między Ludzmi. PasPam 284v. Dobrodźiey [...]. T III 229.

2. »człowiek wyświadczający komu łaski, czyniący dobrze, dobroczyńca«: WMM Pan Wielki y Zacny Senator A moy wielki dobrodziey ktorego ia znam łaskę y Affekt dobry. PasPam 144v. Dobrodzieja 'Gutthäter' ErnSłowPolPom IV 59.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

● Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: ● Dziédzicowi płáczącemu śmierci dobrodziéiá bogátego/ nié wierz. KnAd 225.