Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVII), SWil, SW notują
SStp, SJP nie notują

Formy: lp M. bydlnik; D. bydlnika

Znaczenia:

1. »byk, stadnik, samiec trzymany dla rozpłodu«: Do bydłá bydlniká przypusczáć. ZawacGosp Bv. Bydlnik ma być porządny w oborze dla bydłá. ZawacGosp Eii.

2. »samiec, przewodnik stada większych zwierząt racicowych dzikich, np. bizonów, turów, żubrów, jeleni, łosi«: Byk/ buiak/ bydlnik/ Taureus [...] Ductor gregis indomiti. Kn 56. *Bydlnik, byk. Bolle/ Boll=Ochs. taureau. T III 94.

# Użycia metajęzykowe: # Vocabula Polonica obsoleta, barbara, et inusitata [...] Bydlnik. WojnaInst 148