Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: FAŁSZ, *FALS

Słowniki:
SStp, Kn, T, L, SJP notują
SXVI (?), SWil, SW (?) nie notują

Formy: lp M. fałsz; D. falsu; B. uż. nżyw. fałsz; Ms. fałsie

Etymologia: <łac. falsum>

Znaczenia:

»oszustwo, sfałszowanie«: Druga/ sędźia ábo wié dowodnie iż fałsz/ ábo niewié: ábo wié przed dekretem o fałśie/ ábo iuż po dekrećie wiádomość ma fałszu. PetrSPolit I 196. fałsz/ niéprawdá. Falsum [...]. Kn 171-172. Długos cię się biedowali niemescie dobrowolnego Pana na ten Fałsz przywiedli. PasPam 194. Fałsz, nieprawda [...]. T III 330.