Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1. »spowodować ruch przedmiotu po podłożu będący wynikiem obracania się tego przedmiotu«: Ach, nie tu koniec! Jeszcze moje życie Dozna podobno swoich trosk obficie. Niejeden czarny kamyczek potoczę, Z nim nieraz smutną twarz łzami umoczę. SarbGawWierBar I 459.

2.przen. »zniszczyć, strawić co«

POTOCZONY
im. przym. bier.

Formy: lm M. nmos potoczone

Znaczenia:

1. »uformowany przez obracanie po podłożu«: Gdźieby źiele to było zbieráne tego czásu/ gdy Słońce w pierwszy punkt Lwá niebieskiego wchodźi/ vsuszone y miáłko vtárte/ á z pitym miodem záczynione/ y w gałki potoczone/ á ná gołym ćiele noszone/ Serce vwesela/ Smętne tákże/ y z sámey melánkoliey frásowliwe/ wesołe czyni. SyrZiel 106.

2. »zniszczony«: Szkoła alias bractwo u św. Rocha: są tam obrazy bardzo piękne dal miniatura; księgi z drzewa robione w szafie, których od prawdziwych ksiąg rozróżnić trudno: jedne wpółotwarte, drugie od szczurów niby pogryzione, trzecie od molów potoczone, inne podarte i t. d. ZawiszaPam 82.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]