W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 20.01.2023
DUFAĆ czas. ndk
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1605
Formy: bezok. dufać; ~ cz. ter. lp 1. os. dufam; 3. os. dufa; lm 3. os. dufają
Znaczenia:
»ufać«: Abowiemeś ty iest moy pomocnik/ nie opuszcżayże mię/ nie oddalay ręki swey ode mnie/ Boże zbáwienie moie: Ia Pánie dufam w tobie/ y opowiedam iżeś ty iest Bog moy/ moie cżásy są w ręku twoich. KraDzien 241. Tenże páchołek obiecuie y podeymuie sie prochy w zamku zapałić/ ále mu iuż nászy niedufáią. BielDiar Biijj. A chociay to otrzymałem od niego com chciał/ przecię iemu dufáć nie będę. KunWOb C4. Ręko moja, kto Bogu dufa a pracuje, Do ostatniej starości nędze nie uczuje! SzymSiel 117.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
DUFAJĄCY
im. przym. czyn.
Formy: lp M. m dufaiący
Znaczenia:
hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiStan zaś szlachecki, niedufaiący krolom, miasto coby się miał chwytáć srzodkow należytych prawem nadanych, do powściągnienia ambicyi panuiacych, niegodziwemi ich tylko wexami draźni y uraża [...]. LeszczStGłos 4.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]

DUFAŁY
im. przym. prze.
Formy: lp lp C. m dufałemu
Znaczenia:
hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji[...] Gosiewski już temu iako dufałemu Człowiekowi rzkomo poczoł się zwierzać [...]. MasDiar 98.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM