▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ płeć białogłowska (sz. zm.), białagłowska płeć »płeć żeńska; także zbiorowo: kobiety; płeć żeńska; także zbiorowo: kobiety«: Tákże Rány y dziury w króku [!] z zápsowánia z fránce/ przerzeczony Sok z Zánklu ziela goi: ták płci męskiey/ iáko Białogłowskiey/ nim wymywáiąc: ábo fláytuszki w nim maczáiąc/ á kłádąc. SyrZiel 249. Płeć męską do każdego złego uczynku iedná chciwość ciągnie. Białogłowską płeć do wszystkich złości iedná chciwość prowádzi. SpInZąbMłot 358. Płci białogłowskiey do Kościoła nie puszczáią/ tylko trzy rázy w rok. PruszczKlejn 85. Pobozna płci białogłowska Stroy się tak dla Swiata aby się Stroiąc Boga nie zapomniała. Nie podobay się tak Swiatu abys V Nieba Niewa[zno]scią nie została. OblJasGór 114v. Wszystká płeć Białogłowska swoy wzrok ná mię tylko samego, dáwno, dawno obrociła. AndPiekBoh 45. [...] zarębek jure naturali syn po ojcach powinien by był dziedziczyć, a po synie jego sukcessorowie czyli to z męskiej, czyli z białogłowskiej płci. KsJaz 157. Lud tu, osobliwie w płci białogłowskiey, bardzo piękny, do tego farbuią się. ChmielAteny IV 450. ANDROGYNAE albo ANDROGYNI, obywatele olim Afrykańscy, oboiey płci razem męskiey y białogłowskiey, piersi prawą mieli męską, a lewą białogłowską. ChmielAteny IV 621. Nástępują niektore do Cney białey głowskiey płci Listy. DobrPol II, 226. ▲ płeć chłopia: