W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 23.07.2015
BURZLIWIE przysł.
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują
Formy: burzliwie
Znaczenia:
1. »w sposób charakterystyczny dla burzy, sztormu, burzowo, sztormowo«: Dobry Polityk nie ma walczyć z fortuną, ále żagle swoie spuścić, i stánąć do czásu, żeby mogł potym [...] poteyże wodzie beśpiecznie pływáć, ktora się przedtym burzliwie náwáłnościami podnosiła. PisMów II 91-92. Po ktorym [karku oceańskim] trzeszącym się burzliwie, rowno z wichrem poświstuiącym, w kilku minutách przypadłem do miástá AEoli. AndPiekBoh 51.
2. »w niepokoju, zamęcie, zamieszaniu, chaotycznie, gwałtownie«: Zámięszánia péłny/ Turbidus [...] Turbidum tempus [...] Turbidissimae actiones [...] Turbulenta Respub. res, tempestus, turbulentum tempum, negotium. Tumultuosae conciones, tumultuosa vita. [...] Homo turbulentus. [...] v. Burzliwié/ Pomięszánié. Kn 1378.
3. »niespokojnie, po warcholsku, po wichrzycielsku, buntowniczo«: Burzliwié/ Turbidè, Turbulentè. Kn 54.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM