W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 07.08.2020
NACHŁOPAĆ czas. dk
Słowniki:
Kn, T, L (XVII w.), SWil, SW notują
SStp, SXVI, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643
Formy: bezok. nachłopać; ~ cz. przy. pr. lp 1. os. nachłopam
Znaczenia:
»nawymyślać komu od chłopów«:
Rekcja: komu
Náchłopáć komu/ Debacchari in aliquem, rusticum identidem illum appellando. [...] Increpans eum, rusticum per probrum saepe vocabat. [...] Sic Nápopać/ nábábáć/ etc. reddes. Kn 453. Nachłopać komu, F. nachłopam. ausschelten, einen oft einen Bauer nennen. mâtiner qu.; apeller qu. souvent païsan; reprocher la basse naissance à qu. T III 890.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz nababać, napopać.
Autor: WG