Słownik XVII wieku

Słowniki:
T, L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują

Formy: lp M. amant; C. amantowi; ~ lm D. amantów

Etymologia: <fr. amant>

Znaczenia:

1. »zakochany mężczyzna, wielbiciel«: Wysechł Amant iak szczapa, chociasz nierad pościł. DrużZbiór 106.

◼ Przenośnie: ◼ Przy nogach [bogini szczęścia] tysiąc ściele się Amantow. DrużZbiór 268.

2. »mężczyzna utrzymujący stosunki seksualne z innym mężczyzną, kochanek«: Książę [...] Janusz Sanguszko [...] rozpustny i marnotrawny [...] dobra ordynacji ostrogskiej, uczyniwszy się dziedzicem [...] jako sukcesyjne na rożnych [...] porozpisywał. Jako to: [...] Karolowi Szydłowskiemu [...] faworytowi i amantowi swemu, miasto Koźmin i wsi 17. MatDiar I, 433.