Słownik XVII wieku

Słowniki:
T, L (XVII), SWil, SW notują
SStp, SXVI, Kn, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1622

Formy: bezok. chłopać; ~ cz. prze. lp m 3. os. chłopał

Znaczenia:

»wymyślać od chłopów, zarzucać wiejskie pochodzenie w sposób obelżywy, wulgarny«:

Rekcja: komu

Pyszniejszy drugi urzędnik, niż pan na urzędzie. [...] A poddanych, by najlepszych, zowie zkurwysyny. Choć sam ze wsi miejski synek, a chłopia twarz k temu, Przecie chłopać, skurwysynać, by nacnotliwszemu. SejmPiek 31. PARES AB ADAM Gdy Ewa kądziel przędła, Adam ziemię kopał, Kto tam był szlachcic wtenczas i kto komu chłopał? KochProżnEp (PB-KŻ) KochProżnEp 555.