Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: WERTEP || WERTEB || WERTEBA

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1624

Formy: lp M. ż werteba; ~ lm B. m uż. nosob. werteby; Ms. m wertebach

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiGonili nászy wytchnienia im nie dáiąc [...] przez wysokie gory/ głębokie iary/ przykre werteby/ lássy gęste Bednarowskie. Pogrom B2. W czym temusz to wina Dano Kałáuzowi, że ich naprowádźił W tak przeklete Werteby, i umyślnie zdrádźił. TwarSWoj 9. Nie przestanie swych wodzów do drogi przynukać, Bojąc się, żeby mu was nie przyszło gdzie szukać Po błotach i wertebach dzikimi manowcy; Tak na upatrzonego spieszą się więc łowcy. PotWoj1924 63. Wino, co leda rodzi go werteba W Podgórzu, muszą zarabiać kądzielą, Węgrzyn go w ziemi motyką ogrzeba; PotFrasz3Kuk II 592. I nie pierwej się wydrę z tak gorącej łaźni, Aż i palca nie widać; gdzie w srogiej bojaźni Wleczemy się ornacką w srogim strachu, żeby Szyj, rąk, nóg nie połomać, przez dzikie werteby. PotMorKuk III 293.