W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 07.06.2011
BRONOWNIK rzecz. m
Słowniki:
Kn, T, L (bez cyt.), SWil, SW notują
SStp, SXVI, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643
Formy: lp M. bronownik
Znaczenia:
»ten, kto bronuje ziemię«: Bronownik/ bronuiący/ włoczék/ Occator [...] Occilator, Gloss. Glebarius [...]. Kn 46. Bronownik. Occator. Akietoias. SzyrDict 22. Bronownik, bronuiący, włoczek. der Egger. le herceur; celui qui herce la terre. T III 79. Bronownik/ Occator [...] ein Egger. DasHünDict Pp iij.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM