W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 27.08.2008
BRONOWANIE rzecz. n
Słowniki:
Kn, T, L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643
Formy: lp M. bronowanie; C. bronowaniu
Znaczenia:
»za pomocą brony przykrywanie ziemią zasianego ziarna lub spulchnianie zaoranej ziemi i niszczenie chwastów«: Bronowánie/ włoczenie/ Occatio, Plin. Occationem ab occaecatis (s. obrutis) seminibus ducit [...] Occatio, occaecatio est [...] Pulueratio [...] Deliratio [...]. Kn 46. Bronowániu służący/ Occatorius [...]. Kn 46. Bronowanie, włoczenie. das Eggen. l'action de hercer la terre. T III 79. Bronowánie/ Occatio [...] die Eggung. DasHünDict Pp iij.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM