Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: WIESZSZAĆ || WIEŹSZAĆ

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: bezok. wieszać; ~ cz. ter. lp 1. os. wieszam; 2. os. wieszasz; 3. os. wiesza; lm 1. os. wieszamy; 2. os. wieszacie; 3. os. wieszają; ~ cz. prze. lp m 3. os. wieszał; ż 3. os. wieszała; wieszszała; n 3. os. wieszało; lm mos 3. os. wieszali; wieźszali; nmos 3. os. wieszały; ~ tr. rozk. lp 2. os. wieszaj; lm 1. os. wieszajmy; ~ im. wsp. wieszając; ~ nieos. cz. prze. wieszano

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji...to [nard celtycki i piołun] we śrzodku naczynia w płociennym worku wieźszáli... SyrZiel 383. ak, że nie mogły spodnie podnosić się szczeki, I zwierzchnie spuszczać więcej u sprosnej paszczeki, Jako kto podkop robi, gdzie piasek wybiera, Ziemię nad sobą wszędzie wiesza i podpiera, I żeby nań nie spadła, kiedy swej pilnuje Nieostrożnej roboty, drzewa podstawuje; Tak kotwica wysoka jest między zębami, Ze skacze Orland, wierzchu chcąc dosiądz rękami. ArKochOrlCz I 236. Ten róg jeleni pod nim, co śklanki szynkarskie matka na nim wieszszała, TrepNekLib k. 293. Czeladź przy tym, i co sie przy wozach wieszali, Zaiachani od Pogan, garła wszyscy dali Ratować ich nie mogąc. a Panowie sami, Rożno pomierzonymi bieżąc noclegami, To meżnieyszy co retszy, i gdźie droga komu Dalsza była, naypierwey wroćił sie do domu. TwarSWoj 33. Mieysce te, do ktorego schodziły się wszystkie wschody, (120. gradusów uyść tam trzeba było) było z pawimentem gładkim, wspárte na grubych drzewianych słupach, gliną oblepionych na sążeń od siebie stoiących, po między ktore szły wiszące żerdzi gęste; na tych wieszáli Kapłani głowy ludzi na ofiarę pobitych, aż same ogniwszy upadały;... ChmielAteny IV 581.