Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: KANAWACA, KANAWAC, KANAWAĆ

Słowniki:
nie notują

Formy: lp M. m kanawac // kanawać; ż kanawaca; D. ż kanawace; ~ lm M. m albo ż uż. nosob. kanawace

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjidrudzy [ludzie jeżdżący konno] záś pobobni[!] są konnym Włoskim lekkim/ á máią ná sobie káwtany nászyte z cwelichu/ y z kánáwáce/ ábo też iákie bláchy/ y ná głowie misurki [...]. BotŁęczRel III 27. Kánáwác/ Tela serica denso textu spissa [et] aliquantum aspera. Kn 261. bogáte páłáce Y drogie száty ná nas, one kánáwáce, Błáwaty, y inny sprzęt świętym względem onych Páłácow ręką Boską w niebie sporządzonych, Y względem szat, y wielkich ozdob, ktore w niebie Nágotował Stworzyćiel miłuiącym śiebie, Zdádzą się iáko błoto [...] DamKuligKról 115.