Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643

Formy: lp M. m wilczaty; ż wilczata; n wilczate; D. m wilczatego; B. m żyw wilczatego; Ms. m wilczatym; W. m wilczaty; lm M. nmos wilczate

Znaczenia:

»szary«: Száry/ podpaláły/ wilczásty. Rauus, raua lupa. Kn 1101. Item Káret dwanáśćie Krolewskich bogátych, przy káżdey znowu bárwiáni rożni, á osobliwie ostátnia naybogátsza złotem haftowána, wewnątrz y powierzchu, ktora [!] ośm końi wiozły, w szorách srebrno złoćistych, pod kitámi y fiokámi, koloru iásno Isabellowego, álbo Wilczátego, z herbámi swoiemi Krolewskiemi [...]. RelWjazdKról A2-A2v. 1 Maii jksiądz biskup wileński darował mi konia pięknego wilczatego z przyjaźni swéj ku mnie. ZawiszaPam 127. Do tey maści należą konie Krudno myszate, Brudno wilczate, skaragniade, Dereszowate. ChmielAteny III 475. Między końmi pięknymi był trzeci w estymacji koń brata mego, ogier wilczaty turecki, przy piękności swojej rosły dosyć, jak rzadko między tureckimi końmi taką rosłość widzieć [...]. MatDiar 228.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ brytaniczka wilczata: Dianka Brytaniczka Wilczata. ArchRadziw 1638 388, 2.