»winić, obarczać winą«: ...strzegąc inwidyej WKMci, sam się na nię narażam, bo iż ludzie tego nie wiedzą, tedy mię coraz winują...SkryptWojCz II283. Nákoniec począłeś rzewno płákáć iáko dźiećię/ y mówić: Nicem nie winiem; Chodzia y Dyláwer Bászá w tym winien: oni mnie do wszytkiego tego przywodźili/ o co wy teraz mnie winuiećie.BirkOboz38. Nie wiem zgoła, co już dalej rzec z sobą, albo kogo winować, że moje listy tak częste i dosyć szerokie nie dochodzą.ŁugowPodr185. Mniej żelaza okrutne i pęta winuję, sroższy ten, co kajdany łańcuchem krępuje.HugLacPrag155. Za złe nie ma swojemu żaden faktorowi, Że co przez się ku jego sprawi pożytkowi; Ani swego patrona o to nie winuje, Że bez jego dokładu sprawy dotrzymuje.WojPeroraBar II789. Jako tedy jasno rzecz tu kóżdą opisuję, te jednak pismo moje i informacja za nie, gdy łowczy sam ostępu lub kniej nie objedzie na okół lub nie obejdzie, gdzie jechać nie można, winować mię nie trzeba, gdyż com wyżej pisał, tu powtarzam, że ta funkcja potrzebuje ochoty, zdrowia, pracy, trzyźwości i mocy w nogach, bez których to przymiotów życzę kóżdemu ni zaczynać.
RadziwHDiar203.
hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiSzło w tej sprawie o dostojeństwo pańskie, gdzieby niesłusznie w tym miał być winowany...SkryptWojCz II290.