Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: BRYŁKA, *BREŁKA

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVI), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują

Formy: lp M. bryłka; C. bryłce; B. brełkę // bryłkę; N. brełką // bryłką

Znaczenia:

»mniejszych rozmiarów ciało fizyczne o kształtach nieforemnych, mała bryła, grudka«: Zerznąć go [głąb sałaty] aż ku samemu dołu/ a ná wierzchu albo brełkę ziemie/ álbo skorupkę młodą/ coby nie była tłusta/ álbo smolna: álbo kámyk położyć. SyrZiel 1191. Bryłká/ gruzołká/ Glebula, Colum. Grumulus, Plin. Massula salis [...]. Kn 48. Czy-li umyślnie, czy-li też omyłką Cisnęła na mnie Jaga śniegu bryłką. MorszAUtwKuk 96. Złoto i srebro, czáczkác to, bryłka zołta i biała. MłodzKaz II, 5. Weś białek iaiowy, trzyi go zbrełką Háłunu ná misce gliniáney áż zgęśnie iák śmietána, CompMed 64. MOTTE de terre [...] BRYŁA ziemi [...] PETITE MOTTE [...] Bryłka mała. DanKolaDyk II, 262. Bryłka, gruzołka. Klümplein, Klöslein. petite mote, petit grumeau. T III 82.