Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1634

Formy: lp D. kostura; ~ lm B. uż. nosob. kostury

Znaczenia:

»drąg żelazny lub drewniany okuty żelazem, używany do wbijania w twardy grunt«: Mieli tákże y ći ludźie armatę rozmaitą/ przy káżdym woźie pará psow/ kostury/ látárnie/ świece lane/ knoty do rusznic/ łopáty/ motyki/ rydle/ gráce/ kilofy do kámieni/ y taki/ y ráchuią sámych takow do trzech tyśięcy [...]. StarWyp C4v. Wierz mi, że tu który z was kostura skosztuje! DialPańOkoń 244.