W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 22.04.2023
Warianty fonetyczne:
*OLBRZYMSKI,
OBRZYMSKI
Słowniki:
SStp (
abrymski, obrzymski),
SXVI (
obrzymski),
Kn (
obrzymski),
T (
obrzymski, olbrzymski),
L (
olbrzymski; XVII w.),
SWil (
olbrzymskipod:
olbrzymowy),
SW (
obrzymski, obrzemski, olbrzymski) notują
SJP nie notują
Znaczenia: »właściwy olbrzymowi, charakterystyczny dla niego; olbrzymi, ogromny; wysoki«: Ani On ruszył pięczęci, ani kamienia, wiodąc Ojce z otchłani. Mały obalił piącią kamieni olbrzymskie wielkie Dawid goleni, uciąwszy głowę, a jednym słowem, obrawszy, odszedł tak go tułowem. MiasKZbiór 125.
Umiera biedna dziewka przy kochanem ciele I w temże od Orlanda schowana kościele; Który z wyspy olbrzymskiej z przyjacioły swemi Wodami nieodwłocznie popłynął słonemi. ArKochOrlCz III 305.
Obrzymski/ wiélkiego wzrostu. Gigantaeus [...] Collosicus, & colleseus homo: colosseum signum [...]. Kn 580.
Wyspá ná śćierw olbrzymsky okrutna wwáloná Trynakriyska: ta wagą hániebną Typhoná Przyległá/ że do niebá szturmował niesłusznie. OvŻebrMet 115.
Pisze Antoni Pigafeta, że pod spodnią osią koła niebieskiego ad mare magiellanicum widział olbrzymską dziewkę na łokci sześćdziesiąt, a w plecach była na sześć łokci szeroka. Naleziono tuż przy niej kuszę na 15 łokci, w prawej ręce trzymała puinała na półdziewięta łokcia. SzemTorBad 305.
Doznał mię Polifemus, niegdy syn Neptunów, Chociaż się bogów nie bał ani ich piorunów. Skorom mu tylko gładką Galateę schwalił, Wszytek się jako Etna siarczysta rozpalił, Że z jamy jego ciemnej gęsty dym wypadał, Że też on krwawożyrca, który ludzie jadał, Galantować się umiał; wpojśrzód oceana Ciało olbrzymskie kąpał, stojąc po kolana; Nauczył się grabiami poczesać czupryny, Sierpem brody przystrugać; dla młodej dziewczyny Często z stodziurnej surmy piszczek jednooki Ogromne głosy na wiatr wypuszczał szeroki. ZimSRoks 9.
*Obrzymski, olbrzymski. Riesen-. de geant. T III 1119.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]