W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 01.03.2024
BEŁKOTANIE rzecz. n
Słowniki:
Kn, T, L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI nie notują
Formy: lp M. bełkotanie; B. bełkotanie
Znaczenia:
1. »odgłos, jaki wydaje przelewany albo gotujący się płyn, bulgot; wydawanie takiego odgłosu, bulgotanie«: [...] Drugie [jezioro] iest ná iedney wysokiey gorze/ kędy słyszeć grzmot/ y bełkotánie dźiwne: á z tego wychodźi rzeká Nizáo. BotŁęczRel II 64. Ieść ták áby się żołądek nie obćiążył/ áby się nie odął brzuch/ áby nie było kruczenie/ ábo bełkotánie w żywoćie/ áby nie przyszło żádzenie y brzydkość/ áby nie opánowała człowieká gnuśność/ y drzymánie/ áby rzygánie nie przystąpiło/ áby nie iechał tenże pokarm z gárdła. PetrSInst Bv. Béłkotánie [...] sonitus amphorae bilbientis. Kn 19. Bełkotanie. 1) das Butteln eines Geträncks [...] 1) le glouglou que fait une bouteille [...]. T III 32.
2.ekspr. »biadolenie, narzekanie«: Bełkotanie [...] 2. vulg. das Schmälen [...] 2) vulg. criaillerie. T III 32.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: DL