W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 28.09.2021
*ALBIGENS rzecz. m
Warianty fonetyczne: ALBIGENS, ALBINGENS
Słowniki:
SXVI, SJP notują
SStp, Kn, T, L, SWil, SW nie notują
Formy: lm D. albingensów // albigensów; C. albigensom; B. uż. osob. albigensów; N. albingensami // albigensami
Etymologia: <śr. łac. lm albigenses 'od nazwy miasta Albi we Francji'>
Znaczenia:
»członek średniowiecznej sekty w Kościele katolickim, katar«: We Fráncyi Nárboneńskiey Albigenses broździli/ wiárą Kátolicką i Sákrámentámi gárdząc/ [...] ná poskromienie Albigensow/ i ná napráwę Biskupstwá zesłał Innocencyusz Kárdynałá Swiętey Pryszki. KwiatDzieje 10. Szerzyłá się bárzo tego czásu [1204 r.] sektá Albigensow. KwiatDzieje 16. Ná Albigensow nástąpił mocno S. Dominik. KwiatDzieje 16 marg.. Ci Pátáreni/ zgadzali się w błędách/ z Petrobrysyánámi/ z Albigensámi/ z Mársyliuszem Pádewskim. KwiatDzieje 19. Przeciw Albigensom więcey woyská przybyło z Anglij i Lotáryngij. KwiatDzieje 24. Tamże [w płd. Francji] iest Miasto CASTRES, to iest, Zamek Albigensow. ChmielAteny1755 I II, 59. [Francja] Zá Ludwiká VIII z Albingensow Herezyi przez OO. Dominikànow y Cistersow purgowana, Tá też zá Franciszka I. Henryka IV. Ludwika XIV Krolow. z rożnych tryumfowała Heretykow. ChmielAteny1755 I 1021.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: TS