Słownik XVII wieku

Słowniki:
L (XVIII), SWil (w. in. zn.), SW (w. in. zn.) notują
SStp, SXVI, Kn, T, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1696

Formy: lm M. uż. nosob. boruchy

Znaczenia:

»imię psa, tu: pies«: Z okazyey Psa nad Rzekami. [...] Aż widzę Tobiaszá, y Psá przy niem: gdy się Kąpie w Rzece, z Aniołem idący Tygrysie. Gdzie onę strászną rybę, ktorą diabły płoszeł? Vchwyciwszy zá skrzele, ná brzegu páproszeł. W Polskich ci się to Rzekách, tákie ryby łowią, Co ludzi ná diabelstwo, y ślepotę zdrowią [...] Co Rzeká to nąm Iordan, Ian w káżdym Kościele Záprasza nie szukáiąc Tygru do kąpiele. Kędy nie ciáłá z brudu, ále násze duchy, Bielsze od śniegu biorą krztem świętem boruchy. Anioł był przewodnikiem rozrządzeniem Bożem, Tobiaszowi Pies był, rzeczy iego strożem. PotPocz 138.