▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ bankietowy tytułat (sz. zm.) »osoba stwarzająca pozory, chcąca być poważana i sławna«: Insza dla Stołowego mieyscá, insza dla wysokiey porády ośieść wysoko w rádźie; śiłász iest bánkietowych Tytułatow. FredPrzysł Ev. Bankietowy bieśiadny. zum Schmaus gehörig. de banquet, de festin. § tytułat bankietowy. T III 23. Tytułat. der nur den Schein hat; der nicht in der That ist/ als ein Schein-Freund. un homme qui n'est qu. ch. qu'en aparence, comme un ami prétendu, un brave en aparence. § śiła iest bankietowych tytułatow. T III 2372.