W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 30.08.2022
ANAGRAMArzecz n, *ANAGRAMATrzecz m
Słowniki:
SWil (anagramma), SW (anagram, anagramat, anagrama), SJP (anagram, anagramat) notują
SStp, SXVI, Kn, T, L nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1677-1694
Formy: lp M. n anagrama; B. n anagrama; ~ lm M. m albo n uż. nosob. anagramata; Ms. m anagramatach
Etymologia: <łac. anagramma, -atis, z gr.>
Znaczenia:
»wyraz, wyrażenie, zdanie utworzone przez przestawienie głosek lub sylab innego wyrazu, wyrażenia, zdania, anagram«: Nie wielickim bachmistrzem, lecz przezwiskiem nowym, bezpiecznie zwać cię mogę mistrzem Bachusowym. Zawsze siła dobra, ile człek pamięta, najwięcej wina dajesz w Bachusowe święta, Skąd nie wyszumawszy się Helikońska dama Oddajeć to, starosto zacny, anagramma. PotFraszBrück II 298. ANAGRAMMATA. NA HERB IANINA. Widząc dwa razy IAN IAN, w tym słowie IANINA Uważam w sobie, coby tego za przyczyna? PotPocz 49. Anagramme, anagramma. MalGram 63. ABECEDARIUSZ, a już uczony, albo Scjencja o wybornych Terminach, Nomenklaturze, Anagramatach, o Terminach różnym Kunsztom służących, o głosach Zwierząt, Ptactwa, á folio 57mo. REGESTR ChmielAteny1755 I 1215.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorzy: BR-K, WG