Data ostatniej modyfikacji: 13.07.2021
*ABIUDYKOWANY im. przym. bier.
Słowniki:
SW (abiudykować) notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1688-1705
Formy: lp N. m abiudykowanym; lm D. abiudykowanych
Znaczenia:
prawn. »legalnie pozbawiony urzędu«: Pamiętam ze iusz raz został abjudykowanym Woytostwa Swego P. Dembowski w Kluczu Kluckim relaxari Decretum Spe Correstionis iego. RadziejKor 70. Pociej, strażnik wielki lit., po odsądzeniu Abramowicza od pisarstwa ziemskiego wileńskiego, a Bohusza od regencji [...], jako wielki przyjaciel tych obydwoch abjudykowanych, będący naówczas w Wilnie, pobiegł dniem i nocą do Czerwonego dworu do Zabiełły, marszałka kowieńskiego [...], ale znalazł Zabiełłę dość oziębłego, jakoż był beneficiatus od Fleminga podskarbiego i, jako się wyżej wyraziło, przez wydanie sekretu o negocjacji francuskiej samże Zabiełło przyspieszył te niesprawiedliwe abiudykacje. MatDiar I, 682.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: KS