Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: BERYŁ, BERYL

Słowniki:
notują

Formy: lp M. berył // beryl

Etymologia: <śr. łac. beryllus>

Znaczenia:

»kamień szlachetny występujący w różnych barwach, któremu przypisywano właściwości magiczne«: Chcesz widzieć Chryzolit złoty kámień/ z ktorego promyszczki ogniste wyskákuią? [...] Jesli Beryl; ono łáski ktore się pokázuią w Chrystusie. BirkNiedz 82. Chcesz zwyciężyć nieprzyiacioł, y uchronić się zwády, weś kámień, ktory się zowie Berył, iest bládego koloru, świátłá przebiiáiącego się nákształt kryniczney wody. AlbSekr 249. BERYL po Łácinie Berillus, koloru zieleniawo-błękitnego, [...], álbo Modrobladey, álbo oliwkowey máści. Indyiski naydroższy dla przezroczystości. Ku Słońcu obrocony, ták reperkusyą Słońcá pali, iáko vitra ustiva. ChmielAteny I I, 551. Berył kamień drogi. Berill, ein durchsichtiger Edelstein. éque-marine; beril pierre prétieuse transparente. T III 33.