Słownik XVII wieku

Słowniki:
SStp, Kn, L, SJP notują
SXVI (?), T, SWil, SW nie notują

Formy: lp M. dziesięcina; B. dziesięcinę

Znaczenia:

»dziesiąta część czegoś«: Y błogosłáwiony Bog nawyższy/ ktory podał nieprzyjacioły twe w rękę twoję/ y dał mu Abram dziesięcinę ze wszystkiego. BG Wj 14, 20. Dziésięciná/ Decimae [...] Decuma, [...] Decima pars [...] Decuma pars. Kn 166. Dziésięcinnik/ co odbiera dziésięcinę. Decumanus: qui decimas exigit [...]. Kn 166. Dziesięcina. der Zehende. dîme. T III 315. Dziesięcinnik, co wybiera dziesięcinę. der Zehender, so den Zehenden nimmt. décimateur, dîmeur celui qui prend & leve les dîmes. T III 315.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ dziesięcinę dawać: Dziésięcinę komu dáię/ Decimas do. Kn 166. dziesięcinę dawać den Zehenden geben. païer la dîme. T III 315. ▲ dziesięcinę odbierać: Dziésięcinę odbieram/ wytykam. Decimas accipio Kn 166. dziesięcinę odbieram [...] den Zehenden nehmen. dîmer; prendre les dîmes; lever les dîmes. T III 315. ▲ dziesięcinę wytykać: Dziésięcinę odbieram/ wytykam. Decimas accipio Kn 166. dziesięcinę wytykam. den Zehenden nehmen. dîmer; prendre les dîmes; lever les dîmes. T III 315.

◆ Związki frazeologiczne: ◆ powytykać dziesięcinę »zdziesiątkować«: Tak Bog dał ze z pod tych Chorągwie y iedna dusza nie zginęła a u ynszych co Niespiewali powytykano dziesięcinę. PasPam 58v.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

◆ Związki frazeologiczne: ◆ powytykać dziesięcinę: