Słownik XVII wieku

Słowniki:
L ( bez cyt.), SWil, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T, SW nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1673

Formy: lp M. bandurka; Ms. bandurce

Znaczenia:

ekspr. »instrument muzyczny, mała bandura«: [Inwentarz sprzętów:] Koszyków 2 – Bandurka – Skorupa od ślimaka. InwRuchGęb 127. Obrazek smelcowany, na miedzi, z ekspressją białogłowy na bandurce grającej. InwObrazŻółkGęb 179. PANDORE (Instrument de musiue assez semblable au Luth). Pandura, ae, fem. BANDURA, Instrument Bandurka Lutenka. DanKolaDyk II, 327.