Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVII), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują

Formy: bezok. bogacić się; ~ cz. ter. lp 1. os. bogacę się; 3. os. bogaci się; lm 3. os. bogacą się; ~ cz. prze. lm mos 3. os. bogacili się; ~ im. wsp. bogacąc się

Znaczenia:

»stawać się bogatym, zamożnym, majętnym«: [Ci, którzy nieuczciwie dochodzą do zaszczytów, stanowisk] Nie Páńskiego/ nie Rzeczyposp. pożytku y dobrá/ ále swego szukáią/ sámi się bogácząc/ á Rzeczposp: ubożąc. StarPopr 145-146. Bogácę się/ bogáciéię/ rem, opes augeo. Amplifico rem familiarem. Peruenire ad nummos [...] Cresco in multas opes [...] Facio rem [...] Ditesco [...] Emergere ad summas opes [...] vide Zámagam się. Kn 40. Bo kędy kupuiących wiele tam więc bywa Przedawaiącym dobrze y tym sie bogacą. OpalKSat 115. Indyjan perły zbiera przy morzu głębokim, Arabczyk się bogaci balsamowym sokiem. ZimBSiel 117. Woyną się iego [Turczuna] Monárchiá bogáci/ Oyczyzná nászá niszczy. PisMów II 289. To non salvat conscientiamv, bráć żołd, á za niego bogacić się, żadney żołnierskiey funkcyi nie robiąc, y odprawuiąc. JabłSkrup 92. Iedni przez pracą ubogich się bogácą, ubodzy záś przez potrzebę bogátych się konserwuią. LeszczStGłos 102.

◼ Przenośnie: ◼ Tak kiedy się gra [bitwa z Turkami] w tamtey bogaci Zabawce [walce] Przybywa [Chodkiewicz] y ztey Strony, y z owey nastawce Choc Turkow po TYsiącu, naszych tylko po stu Lecz ieden bił dziesiąciu. PotWoj 83.