Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: BĘKARSTWO, BĘKARCTWO

Słowniki:
L (XVIII w.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1626-1639

Formy: lp M. bękarstwo; B. bękarstwo; Ms. bękarctwie

Znaczenia:

»pochodzenie z nieprawego łoża, złe urodzenie«: Wiedza o Bekarctwie iey w Groycu. TrepNekLib 32-32v. BASTARDISE [...] Natalium vitium. BĘKARSTWO wada urodzenia. DanKolaDyk I, 177.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ zadać bękarstwo »zarzucić komu złe pochodzenie«: A ktoby zadał bękarstwo albo ktora czarostwo, kurestwo etc., a nie dowiodłaby tego [...] takowa podpada winy szpitalowi zł. 2. OrdPoznKutrz 271. Karol IV. Cesarz w dyskursie zadał Królowi Węgierskiemu bękarstwo. ŁubHist 44.