W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 19.10.2021
BESTIALNIK rzecz. m
Słowniki:
Kn, T, L (XVII), SWil, SW notują
SStp, SXVI, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643
Formy: lp M. bestialnik
Znaczenia:
»zawodnik walczący z dzikimi zwierzętami podczas widowisk w cyrkach starożytnego Rzymu«: Béstyálnik/ z béstyámi się potykáiący ná widokách/ Bestiarius [...] v. Zapáśnik/ Wysiekácz. Kn 21. Bestyalnik, z bestyami się potykaiący. Thier=Kaempfer. celui qu’on fait combatre contre les bêtes. T III 34.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorzy: DL, WM