W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 17.06.2008
BĘKARCI przym.
Słowniki:
Kn, T, L (XVII w.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1627
Formy: lp M. m bękarci; ż bękarcia; D. m bękarciego; lm M. nmos bękarcie
Znaczenia:
»należący do bękarta; nieprawdziwy, niepełnowartościowy«: Czapecka bękarcia z barankiem. InwDolBęt 88. Bękarcie dobrá/ bękártom naleźące. Kn 19. Stanislaw z Maryną Brzeską mieszczką sPinczowa bez sliubu mieszkał nie mial potomstua bekarcie[go], zabito go. TrepNekLib 59.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: PK