Słownik XVII wieku

Słowniki:
notują

Formy: bezok. bogacić; ~ cz. ter. lp 1. os. bogacę; 3. os. bogaci; lm 1. os. bogaciem; 3. os. bogacą; ~ cz. prze. lp m 3. os. bogacił; ż 3. os. bogaciła; lm mos 3. os. bogacili; ~ tr. przyp. lm nmos 3. os. bogaciłyby; ~ im. wsp. bogacąc

Znaczenia:

1. »czynić bogatym, zamożnym, majętnym«:

Rekcja: kogo co

Bogacę kogo/ Augeo aliquem diuitiis [...] Augere aliquem largitione, liberalitate, opibus [...] Locupleto aliquem [...] Collocupleto aliquem [...] Dito aliquem [...]. Kn 39. Iesli Tituły swiátby ci przekłádał [...] Siołá/ stádá/ trzody/ y czym on swoich bogáci/ rzekni mu/ co się dármo zwodzisz. KalCuda 188. Wiec bogaciem Cudzoziemcow Kupuiąc drogo ich towary, Materie bławaty. OpalKSat 66v. Niechaj [drudzy] nędznych ludzi pracą Nienasycone szkatuły bogacą. ZimBSiel 66. Niechaj Tagus Hiszpany, Arymaspus Scythy, Hermus Lidów bogaci w piasek złotolity. PotWoj Iv. Niezmierná wielkość złota Miasto Perwańskiego Krolestwá olim stołeczne ieszcze zá Inkasow Krolow CUZCO názwiskiem bogaciła. ChmielAteny II 678.

2. »czynić wspanialszym, piękniejszym, doskonalszym«:

Rekcja: kogo co

Niepotrzebnie przez swój wiek myśl swoję bogacił, Ponieważ nic nie kupił, a złoto utracił [ogólnie: człowiek, każdy]. SaadiOtwSGul 231. Pan Bog [...] názwány iest Bogiem dla tego że nas bogáci/ y duchownymi skárbámi/ ábo łáskámi niebieskiemi ná duszy/ y doczesnemi dostátkámi ná tym świecie. StarKaz II, 354. Bogaci tę Bazylikę [kościół św. Ambrożego, biskupa mediolańskiego] Ołtarz, aliás Mensa złotem y drogiemi kamieniami ozdobioná. ChmielAteny1755 I II, 179. Ktore Animalia Swiát Bogácą? [...] LYNX, to iest OSTROWIDZ bystrego wzroku Zwierz, z rodzáiu Wilkow [...] żyiący drapiestwem, Ktore wywierá ná rożne Zwierzętá, zdrádą ná nie z drzewa skacząc. ChmielAteny1755 I I, 495.