Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI notują
SStp (indeks), Kn, T (?), L, SWil, SW, SJP nie notują

Formy: bezok. dywinować; ~ cz. ter. lp 3. os. dywinuje; ~ cz. prze. lp m 3. os. dywinował

Etymologia: <łac. divinare 'przepowiadać'>

Znaczenia:

1. »przeznaczać«: Cny Lanckoronski [...] Tobie nieprostą Sarza Niebo Dyminuie [!] Zaco? Powięm. PasPam 270.

2. »przepowiadać, wieszczyć«: Nie trzeba tedy wiele dywinować, jako nam potem trudno może być o dobre stróże i wodze w ojczyźnie naszej. ZebrzApolCz III 220. Ieszczeby więtsze rzecży diuinował [Salomon]/ Ktore iemu Pan Bog nász z łáski swoiey przeyrzał. HofmańPor Aiji.