W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 19.12.2007
*DYSYDENT rzecz. m
Słowniki:
L, SWil, SW, SJP notują
SStp (indeks), SXVI, Kn, T (?) nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: lm D. dysydentów
Etymologia: <łac. dissidens, dissidentis 'niezgadzający się'>
Znaczenia:
»wyznawca kościoła chrześcijańskiego niekatolickiego, niekatolik«: Oni [sc. luterani i kalwini] tę woynę za swoię mieli y Pana Boga prosili żeby Turcy zwycięzyli mowiąc że to in rem [na rzecz] ich mowią uymuiąc się za oppressyią Tekielego y wszystkich dissidentow. PasPam 262.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas