Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: DYSZKUROWAĆ, DISZKUROWAĆ, DYSKUROWAĆ

Słowniki:
SXVI, Kn, L, SWil, SW notują
SStp (indeks), T (?), SJP (tylko: DYSKURSOWAĆ) nie notują

Formy: bezok. dyszkurować // diszkurować // dyskurować; ~ cz. ter. lp 1. os. dyskuruję; 2. os. dyskurujesz; 3. os. dyskuruje; lm 1. os. dyszkurujemy; 3. os. dyskurują; ~ cz. prze. lp m 1. os. dyszkurowałem // dyskurowałem; 3. os. dyszkurował // dyskurował; n 3. os. dyskurowało; lm mos 3. os. dyszkurowali // dyskurowali; ~ tr. rozk. lp 2. os. dyskuruj; ~ im. wsp. dyskurując

Znaczenia:

»rozmawiać, dyskutować, rozprawiać«: Kiedym z niemi dyszkurował na iaką pamiątkę głowy kryią y oczy zaSłaniaią [...] zadęn nie umiał odpowiedziec. PasPam 56v. I tak Sobie o tym dyszkuruięmy. PasPam 75. Rozni roznie dyszkurowali Iako go będziemy nazywać? PasPam 227v. Posiedli ustołow y poczęli sobie o Woynie dyszkurować. PasPam 262v. Do Czytelnika [...] W Xięgach też dáwnych, dáwne zwyczáie opisuią, y to ták niedoskonale, że vważywszy codzienną ludzkich rzeczy odmiánę, nie więcey się z nich nauczy o teraźnieyszym Páństwá Ottomáńskiego postánowienium iáko gdybybkto chciał, Tacita przeczytáwszy, o Rzymie dzisieyszym diszkurować, álbo Fráncuzá vstroić z Obrázu przed dwiemásty lát málowánego. RicWielJMon 8 nlb..