Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: DZIORA, DZIURA

Słowniki:
SStp, SXVI, Kn, L, SWil, SW, SJP notują
T (?) nie notują

Formy: lp D. dziory; N. dziurą // dziorą; ~ lm B. dziury // dziory; N. dziurami

Znaczenia:

1. »otwór powstały w czym przez wybicie, rozdarcie itp.; szpara, wyłom«: Kiedy iey [sc. ryby] łeb z worku dziorą wytchnie przysiągł by drugi że bocion ama w worku. PasPam 65. Olędrowie tez Niebozęta dziury w Okrętach łatali. PasPam 69v. Stali [...] wokopach az do nich powchodziły chorągwie owymi dziurami w wałach poczynionymi. PasPam 245v, 59v, 259, 260v. Dziory w murach porobiono, Szance minami porozrywano. PasPam 258v.

2. »jama, nora; kryjówka«: A dziecię sące będzie gráło nád dziurą żmijową: A to/ ktore ostáwione jest/ wpuści rękę swoję do dziury bázyliszkowey. BG Iz 11, 8. Często szwedzi tez do nas wychodzili dawali pole przy fortelu [!] a potym do dziory kiedy im cięszko. PasPam 62. Wyszedł znowa iedęn zowey dziory y przyniosł mu Na talerzu kołacza. PasPam 77.