Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: ŚRZODA, ŚRODA

Słowniki:
SStp (jrzoda, środa, śrzoda, ), SXVI (?), Kn (śrzoda), T (środa, śrzoda), L (środa, srzoda), SWil, SW, SJP notują

Formy: lp M. środa // śrzoda; B. środę // śrzodę

Znaczenia:

»nazwa dnia tygodnia«: Srzodá/ Dies Mercurij (...) v. Sobotá. Kn 1057. 18 Junii we środę wiazd J. K. M. do Lwowa [....] Baldachium tysz nagotowali byli Raycy Tabinowe, pozłociste, który [!] mieli niść nad nim sami, ale dla niepogody dali pokoy. GollPam 24-25. Wysłuchałęm Mszey Swiętey weśrode. PasPam 67v. Rospisalismy tedy gospody wewtorek poiechalismy we wsi we srodę. PasPam 81v. Raczek rybak łowi ryby na rzece Drwęcy, który daje do zamku we środę i w piątek ausfysz. InwChełm 142. Środa, Środek, vid. Śrzoda, Śrzodek. T III 2143. Śrzoda. die Mittwoch. mecrédi. T III 2146.

◆ Związki frazeologiczne: ◆ wstępna śrzoda »środa popielcowa«: W Stępną Srzodę ruszyłęm się ku Narwi. PasPam 173. Oznaimuię ze męzowi na mię gniewno gdyz taką miał Intencyią ze by cię wStępną Srzodę Panem Młodym nazywano a teraz załosny że iego affektem gardzisz. PasPam 220. Wszakto nienowalia y w Stępną Srzodę węsele a zwłaszcza kiedy mąmy Prałata Nieskrupulata y Biskupa się nie boi. PasPam 221.

Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ wstępna śrzoda: