W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 20.03.2023
Warianty fonetyczne:
KORBACZ, KARBACZ
Słowniki:
SXVI (
korbacz),
Kn (
korbacz),
T (
karbacz, korbacz),
L (
karbacz, korbacz),
SWil (
korbacz),
SW (
karbacz, korbacz),
SJP (
korbacz) notują
SStp nie notują
Etymologia: <
rus. korbáč>
Znaczenia: »ciężki bicz rzemienny, bykowiec«: Przetoż teraz Ociec moj kładł na was járzmo ciężkie ále ja przydam do járzmá wászego Ociec moj karał was biczykámi ale ja was będę karał korbaczami. BG 1Krl 12,14.
Korbacz. Taurea [...] Lorum, vel lora [...] Terginum. Kn 302.
Zawoła Pąn nachłopca á nie idziesz Nie biezysz na mych nogach nie widzisz Korbacza. OpalKSat 7-7v.
Korbacz. Pierwej krowom, dziś chłopcom robię koło zadku. PotFraszBrück II 203.
[...] większą ćięgę dáć mogąc ták wiele zasłużonego kárániá uymuie wybácza [...] sam (iż ták rzeknę) korbacz w bawełnę obwiia etc. BujnDroga 375.
Woyt czy Podstárostá grzbiet leniwemu korbaczem ochłosta DrużZbiór 313.
Karbacz, g. a. eine Karbatsche. écourgée; foüet de palfrénier. T III 531.
Korbacz, g. a. Karbatsche. foüet, anguillade. T III 610.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]