W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 04.03.2008
ŁAPEĆ rzecz. m
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVI, XVII), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują
Formy: lm M. łapcie; D. łapci
Etymologia: <rus. łapotniki>
Znaczenia:
zwykle w lm. »obuwie zrobione z łyka, skóry, słomy, itp.«: Kurpié/ postoły/ łápcié. Calceamenta ex philyra, vel libro tiliae, vel arterius arboris. Solea spartea pes induitur [...] . Kieścień Trépki. [...] vide Obow. Kn 338. Kurpie łapcie/ Calceamenta ex philyra, vel libro tiliae. SzyrDict 143. Ieden Korab ná pálcu, á drugi ná grzbiecie, Nosi ten zacny Szláchcic, bo żadnego Zwierzá, Nie mász żeby go oprocz łapci á kołnierzá, Tám sáme tylko rysie, wyglądáią cynki. Pod kontusz nie wszył sobie są y morskie świnki. PotPocz 132. Łapcie, plur. kurpie,plur. Bast = Schuhe. galoches, f. plur.sabots. T III 714.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: WW