Słownik XVII wieku

Słowniki:
Kn, T, SJP notują
SStp, SXVI (?), L (?), SWil (?), SW (?) nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643

Formy: lp B. uż. nżyw. kołat

Znaczenia:

»głuchy odgłos; stukot; łomot«: Kołát/ kołátánie. Pulsus [...]. Pulsatio scutorum [...] Strepitus [...]. Kn 288. Białogłowy [...] w drewnianych trzewikach chodzą [...] gdy po bruku w Miescie idą to taki uczynią kołat co nie słychać Kiedy człowiek do Człowieka mowi. PasPam 55. Kołat. Kołatanie. das Geklopse, das Klopsen. frapement, heurtement; toc toc; patarade. T III 581.