W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 28.02.2008
*KOMPAN rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: lm M. uż. osob. kompani
Etymologia: <niem. Kumpan>
Znaczenia:
»należący do kompanii, towarzysz, kolega«: To się kompani dziwo[wa]li co ty masz zaszczęscie. PasPam 201v.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: kompan czopowy »współuczestnik pijaństwa«: Uczynili to ci/ ktorzy w szynkownym domu siedzą/ piją y gráją. On Mąż bogoboyny bez odwłoki zárázem się do onego domu udał/ zgánił to onym Kompánom czopowym mowiąc y pytájąc ich: Czemuby onego ubogiego Mężá/ ktory ná Ulicy leżał/ ták okrutnie zránili? GdacKon 15.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas